Veel hedendaagse leraren zoeken meer werkplezier in het onderwijs. Het lerarentekort zorgt voor een heuze onderwijsachterstand en dit legt nogal een druk op de leraren. Zij kunnen schuldgevoelens ervaren en ondervinden stress aangezien ze merken dat de resultaten achteruitgaan. Feit is echter dat dit niet aan hen te wijten is, maar aan het feit dat de klassen gewoon overvol raken en dat er daarom weinig mogelijkheden zijn om leerlingen de persoonlijke aandacht te bieden die ze verdienen. Dit leidt vaak tot burn outs en andere overspannen klachten. DIt zou natuurlijk voorkomen moeten worden en er moet gezocht worden naar een manier zodat leraren meer plezier krijgen in het onderwijs. 

Het doel van onderwijs geven

Door al deze problemen lijken leraren vaak te vergeten waarom ze ooit begonnen zijn met lesgeven. Vaak hebben ze een passie om voor de klas te staan en om dingen over te brengen. Het doel van onderwijs is dan ook om leerlingen iets nieuws bij te brengen en om deze te zien groeien in ontwikkeling. Leraren zouden niet moeten vergeten hoe mooi het is dat ze elke generatie weer nieuwe dingen kunnen leren. En hoe zij bijvoorbeeld degene kunnen zijn die een kind leert lezen en schrijven, een vaardigheid die ze de rest van hun leven nog met zich zullen brengen

De variatie van het onderwijs

Daarnaast is het onderwijs voor veel leraren een mooi beroep, aangezien er veel variatie in zit. Aan de ene kant zou je kunnen betogen dat ze elk jaar hetzelfde moeten vertellen, maar elk jaar verandert de klas. Dit zorgt ervoor dat je elk jaar een nieuwe lichting voor je hebt. Elk jaar een nieuwe groep met kinderen met hun eigen verhalen, hun eigen interesses en eigen kenmerken. Kinderen die je weer iets bij kan brengen en op die manier draag je als docent ontzettend veel bij aan de maatschappij.